सर्व दुःख आणि समस्या चे समाधान

प्रिय दर्शकांनो, नमस्कार आणि आमच्या चॅनेलमध्ये आपले स्वागत आहे. तुमचे प्रेम सदैव असेच राहो. आणि व्हिडिओ सुरू करण्यापूर्वी कमेंटमध्ये खऱ्या मनाने जय श्री कृष्ण लिहा. भगवत गीतेतील अनमोल शब्द प्रत्येक माणसाचे जीवन क्षणात बदलून टाकतील. चांगल्या लोकांचे नेहमीच वाईट का घडते? भगवत गीतेत श्रीकृष्णाने अर्जुनाला हे उत्तर दिले आहे. जी व्यक्ती आपल्या जीवनात श्रीकृष्णाच्या शिकवणीचे पालन करते तो कधीही दुःखी राहू शकत नाही. श्रीकृष्ण म्हणतात, जेंव्हा पाहतोस, घाबरतोस, तू का घाबरतोस? सर्वात मोठी भीती काय आहे, मृत्यू. पण मृत्यूला घाबरण्याची गरज नाही. मृत्यू ही तात्पुरत्या गोष्टींसह सतत घडणारी प्रक्रिया आहे. एक सामान्य माणूस असल्याने तुम्हाला मृत्यूची भीती वाटते. सीमेवर उभे राहून रोज मृत्यूला आव्हान देणाऱ्या सैनिकाला विचारा. त्याला मरणाची भीती वाटत नाही, कारण त्याला माहित आहे की त्याचे शरीर तात्पुरते आहे, परंतु देशाच्या रक्षणाची तळमळ कायम आहे. ती आवड कधीच मरत नाही. जरा विचार करा, जर तुमच्या मनातून मृत्यूची भीती काढून टाकली तर आयुष्य किती सुंदर आणि मजेदार होईल. अनेकदा लोक विचार करतात आणि काळजी करतात की, हे सर्व फक्त माझ्यासाठीच का होते? एक गोष्ट नेहमी लक्षात ठेवा, हिरा घासल्याशिवाय चमकत नाही. हे अनुभव आपल्याला एक चांगली व्यक्ती बनवतात. जीवन आपल्याला परीक्षा देऊन काहीतरी शिकवते. डोळ्यांना दृश्य दिसते आणि हृदय मार्ग दाखवते. जे मिळेल त्यातून शिका आणि पुढे जा. प्रिय दर्शकांनो, चोरी, दरोडा, खून, बलात्कार आणि अपहरण यासारख्या गुन्ह्यांबद्दल आपण दररोज वर्तमानपत्रात किंवा टीव्हीवर ऐकतो. आणि आपण या सर्व गोष्टींकडे दुर्लक्ष करतो, कारण या सर्व गोष्टींचा आपल्याला काही फरक पडत नाही. होय, आपल्यासोबत अशी घटना घडल्यावर आपल्यात फरक पडतो. तेव्हाच आपल्यातील झोपलेली माणुसकी जागृत होते. आणि तो जागे होताच, दोषारोपाचा खेळ सुरू होतो. कधी आपण देवाला दोष देतो, कधी प्रशासनाला दोष देतो तर कधी काळाला दोष देतो. पण तुम्हाला माहीत आहे का, या सगळ्या गुन्ह्यांना, समाजाच्या या दुष्कृत्यांना तुम्हीच जबाबदार आहात. होय, तुम्ही जबाबदार आहात, मी जबाबदार आहे आणि आमचा हा समाज जबाबदार आहे. दर्शकांनो, तुम्ही विचार करत असाल की मी अशा गोष्टी बोलून वेडा झालो आहे. पण मी ही गोष्ट सिद्ध करेन आणि तुम्हीही माझ्याशी सहमत व्हाल. श्रीकृष्णाने भगवत गीतेत म्हटले आहे की, हे संपूर्ण जग एक कुटुंब आहे. हे संपूर्ण जग एक कुटुंब आहे. आणि आपण मानवांसह सर्व जीव या कुटुंबाचे सदस्य आहोत. आणि ज्याप्रमाणे एखाद्या कुटुंबाने केलेल्या चांगल्या किंवा वाईट कर्मांचा परिणाम संपूर्ण कुटुंबावर होतो. त्याचप्रमाणे जगातील एका व्यक्तीने केलेली चूक लाखो लोकांना प्रभावित करते. आणि लाखो लोकांच्या चुकीचे परिणाम एकट्या माणसालाही भोगावे लागतात. अशाप्रकारे जगात घडणाऱ्या सर्व गुन्ह्यांमध्ये गुन्हेगाराव्यतिरिक्त जगभरातील लोकांचाही प्रत्यक्ष किंवा अप्रत्यक्ष सहभाग असतो. समजा, तुमच्या घरात चोरी झाली तर तुम्ही फक्त त्या चोरीला दोष देऊ शकत नाही. उलट त्या चोरीला तुमच्यासह संपूर्ण समाज जबाबदार आहे. कारण जगात कोणतीही आई चोराला जन्म देत नाही. ती एका निष्पाप मुलाला जन्म देते. मग ते निरागस मूल या जगापासून चालणे, बोलणे, चोरी करणे सर्व काही शिकते. म्हणजेच जगातील सर्व गुन्हेगार त्यांना गुन्हेगार बनवण्यास जबाबदार आहेत, त्यांचे पालक, त्यांचे शिक्षक आणि आपला समाजही योगदान देतो. मी हे स्पष्टपणे पाहू शकतो, आणि जेव्हा तुम्ही याचा खोलवर विचार कराल तेव्हा तुम्हालाही हे दिसू लागेल. जरा कल्पना करा, ज्या घराची मुले सकाळी उठून स्मार्टफोनवर अश्लील व्हिडिओ आणि टीव्हीवर अश्लील जाहिराती पाहतात. मग त्या घरची आणि त्या समाजाची मुलं बलात्कारी होणार नाहीत. ज्या समाजात मुलांना फक्त श्रीमंत होण्यासाठी शिकवले जाते, त्यांना फक्त पैसे कमवायला शिकवले जाते. जर ते मूल मोठं होऊन पैसे कमावण्यासाठी चुकीच्या पद्धतींचा अवलंब करू लागला, तर त्यासाठी एकट्याला दोष कसा देता येईल? आम्ही शिकत होतो, त्यावेळी शाळांमध्ये नैतिक शिक्षणाचे पुस्तकही शिकवले जायचे. ज्यामध्ये मुलांना चांगला माणूस बनण्यास शिकवण्यात आले. पण आजकाल ते पुस्तक गायब झाले आहे. आपण आपल्या मुलांना चांगले संस्कार दिले पाहिजेत आणि त्यांना भगवत गीतेचे ज्ञान दिले पाहिजे. श्रीकृष्ण म्हणतात की या कलियुगात जेव्हा कधी काही चूक होते तेव्हा आपण सगळे एकमेकांना दोष देऊ लागतो. मात्र त्याची जबाबदारी घ्यायला कोणी तयार नाही. किंबहुना आपण बेफिकीरपणाची अशी सवय लावून घेतली आहे की कोणीही सुधारायला तयार नाही. सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत प्रत्येक कामात ते गाफील राहतात. प्रत्येकाची एकच मागणी आहे, त्यांचे काम झाले पाहिजे, बाकीचे जग नरकात जावे. या छोट्याशा निष्काळजीपणाचा आपल्या भावी पिढ्यांवर भयंकर परिणाम होणार आहे, असे कोणालाच वाटत नाही. त्यामुळे जगात दिवसेंदिवस गुन्ह्यांमध्ये वाढ होत आहे.कायद्याने गुन्हे थांबवता येतील का? मला एक गोष्ट स्पष्ट करायची आहे की कायद्याने गुन्हेगारी थांबवता येत नाही. कारण भ्रष्टाचार वरपासून खालपर्यंत पसरलेला आहे. या समाजातून वाईटाचा नायनाट करण्यासाठी आणि जग गुन्हेगारीमुक्त करण्यासाठी आपण सर्वांनी मिळून प्रयत्न केले पाहिजेत. आणि त्यासाठी आधी स्वतःला बदलायला हवं. निष्काळजीपणा सोडून जबाबदारी स्वीकारावी लागेल. भगवत गीता सांगते की आपण लहानपणापासूनच आपल्या मुलांमध्ये मूल्ये, धार्मिक तत्त्वे आणि नैतिकता विकसित केली पाहिजे. तरच आपण एक चांगले जग निर्माण करू शकू. चांगल्या लोकांची फसवणूक आणि दुखापत होण्याची कारणे वेगवेगळी असू शकतात. परंतु काही मुख्य कारणे आहेत, ज्यामुळे ही स्थिती उद्भवू शकते. नशीब कधी कधी वाईट लोकांसोबत चांगलं असतं तर चांगल्या लोकांसोबत वाईट असतं. या परिस्थितीत नशीब महत्त्वाची भूमिका बजावते. लोकांची गोपनीयता, चांगले लोक फसवले जातील, बहुतेक त्यांच्या मालकीचे आहेत जे खरोखर आनंदी होणार नाहीत. हे लोक दुहेरी आहेत, जे त्यांच्या खऱ्या भावना लपवतात आणि इतरांना हाताळतात. जसजसा वेळ जातो तसतसे कधी कधी चांगल्या लोकांचा विश्वासघात होतो. कारण ते चुकीच्या लोकांशी, चुकीच्या वेळी संबंध निर्माण करतात. या परिस्थितीत, वेळ महत्वाची भूमिका बजावते. नैतिक शिक्षणाची पुस्तकेही शाळांमध्ये शिकवली जात. ज्यामध्ये मुलांना चांगला माणूस बनण्यास शिकवण्यात आले. पण आजकाल ते पुस्तक गायब झाले आहे. आपण आपल्या मुलांना चांगले संस्कार दिले पाहिजेत आणि त्यांना भगवत गीतेचे ज्ञान दिले पाहिजे. श्रीकृष्ण म्हणतात की या कलियुगात जेव्हा कधी काही चूक होते तेव्हा आपण सगळे एकमेकांना दोष देऊ लागतो. मात्र त्याची जबाबदारी घ्यायला कोणी तयार नाही. किंबहुना आपण बेफिकीरपणाची अशी सवय लावून घेतली आहे की कोणीही सुधारायला तयार नाही. सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत प्रत्येक कामात ते गाफील राहतात. प्रत्येकाची एकच मागणी आहे, त्यांचे काम झाले पाहिजे, बाकीचे जग नरकात जावे. या छोट्याशा निष्काळजीपणाचा आपल्या भावी पिढ्यांवर भयंकर परिणाम होणार आहे, असे कोणालाच वाटत नाही. त्यामुळे जगात दिवसेंदिवस गुन्ह्यांमध्ये वाढ होत आहे.कायद्याने गुन्हे थांबवता येतील का? मला एक गोष्ट स्पष्ट करायची आहे की कायद्याने गुन्हेगारी थांबवता येत नाही. कारण भ्रष्टाचार वरपासून खालपर्यंत पसरलेला आहे. या समाजातून वाईटाचा नायनाट करण्यासाठी आणि जग गुन्हेगारीमुक्त करण्यासाठी आपण सर्वांनी मिळून प्रयत्न केले पाहिजेत. आणि त्यासाठी आधी स्वतःला बदलायला हवं. निष्काळजीपणा सोडून जबाबदारी स्वीकारावी लागेल. भगवत गीता सांगते की आपण लहानपणापासूनच आपल्या मुलांमध्ये मूल्ये, धार्मिक तत्त्वे आणि नैतिकता विकसित केली पाहिजे. तरच आपण एक चांगले जग निर्माण करू शकू. चांगल्या लोकांची फसवणूक आणि दुखापत होण्याची कारणे वेगवेगळी असू शकतात. परंतु काही मुख्य कारणे आहेत, ज्यामुळे ही स्थिती उद्भवू शकते. नशीब कधी कधी वाईट लोकांसोबत चांगलं असतं तर चांगल्या लोकांसोबत वाईट असतं. या परिस्थितीत नशीब महत्त्वाची भूमिका बजावते. लोकांची गोपनीयता, चांगले लोक फसवले जातील, बहुतेक त्यांच्या मालकीचे आहेत जे खरोखर आनंदी होणार नाहीत. हे लोक दुहेरी आहेत, जे त्यांच्या खऱ्या भावना लपवतात आणि इतरांना हाताळतात. जसजसा वेळ जातो तसतसे कधी कधी चांगल्या लोकांचा विश्वासघात होतो. कारण ते चुकीच्या लोकांशी, चुकीच्या वेळी संबंध निर्माण करतात. या परिस्थितीत, वेळ महत्वाची भूमिका बजावते. नैतिक शिक्षणाची पुस्तकेही शाळांमध्ये शिकवली जात. ज्यामध्ये मुलांना चांगला माणूस बनण्यास शिकवण्यात आले. पण आजकाल ते पुस्तक गायब झाले आहे. आपण आपल्या मुलांना चांगले संस्कार दिले पाहिजेत आणि त्यांना भगवत गीतेचे ज्ञान दिले पाहिजे. श्रीकृष्ण म्हणतात की या कलियुगात जेव्हा कधी काही चूक होते तेव्हा आपण सगळे एकमेकांना दोष देऊ लागतो. मात्र त्याची जबाबदारी घ्यायला कोणी तयार नाही. किंबहुना आपण बेफिकीरपणाची अशी सवय लावून घेतली आहे की कोणीही सुधारायला तयार नाही. सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत प्रत्येक कामात ते गाफील राहतात. प्रत्येकाची एकच मागणी आहे, त्यांचे काम झाले पाहिजे, बाकीचे जग नरकात जावे. या छोट्याशा निष्काळजीपणाचा आपल्या भावी पिढ्यांवर भयंकर परिणाम होणार आहे, असे कोणालाच वाटत नाही. त्यामुळे जगात दिवसेंदिवस गुन्ह्यांमध्ये वाढ होत आहे.कायद्याने गुन्हे थांबवता येतील का? मला एक गोष्ट स्पष्ट करायची आहे की कायद्याने गुन्हेगारी थांबवता येत नाही. कारण भ्रष्टाचार वरपासून खालपर्यंत पसरलेला आहे. या समाजातून वाईटाचा नायनाट करण्यासाठी आणि जग गुन्हेगारीमुक्त करण्यासाठी आपण सर्वांनी मिळून प्रयत्न केले पाहिजेत. आणि त्यासाठी आधी स्वतःला बदलायला हवं. निष्काळजीपणा सोडून जबाबदारी स्वीकारावी लागेल. भगवत गीता सांगते की आपण लहानपणापासूनच आपल्या मुलांमध्ये मूल्ये, धार्मिक तत्त्वे आणि नैतिकता विकसित केली पाहिजे. तरच आपण एक चांगले जग निर्माण करू शकू. चांगल्या लोकांची फसवणूक आणि दुखापत होण्याची कारणे वेगवेगळी असू शकतात. परंतु काही मुख्य कारणे आहेत, ज्यामुळे ही स्थिती उद्भवू शकते. नशीब कधी कधी वाईट लोकांसोबत चांगलं असतं तर चांगल्या लोकांसोबत वाईट असतं. या परिस्थितीत नशीब महत्त्वाची भूमिका बजावते. लोकांची गोपनीयता, चांगले लोक फसवले जातील, बहुतेक त्यांच्या मालकीचे आहेत जे खरोखर आनंदी होणार नाहीत. हे लोक दुहेरी आहेत, जे त्यांच्या खऱ्या भावना लपवतात आणि इतरांना हाताळतात. जसजसा वेळ जातो तसतसे कधी कधी चांगल्या लोकांचा विश्वासघात होतो. कारण ते चुकीच्या लोकांशी, चुकीच्या वेळी संबंध निर्माण करतात. या परिस्थितीत, वेळ महत्वाची भूमिका बजावते. स्वतःला बदलावे लागेल. निष्काळजीपणा सोडून जबाबदारी स्वीकारावी लागेल. भगवत गीता सांगते की आपण लहानपणापासूनच आपल्या मुलांमध्ये मूल्ये, धार्मिक तत्त्वे आणि नैतिकता विकसित केली पाहिजे. तरच आपण एक चांगले जग निर्माण करू शकू. चांगल्या लोकांची फसवणूक आणि दुखापत होण्याची कारणे वेगवेगळी असू शकतात. परंतु काही मुख्य कारणे आहेत, ज्यामुळे ही स्थिती उद्भवू शकते. नशीब कधी कधी वाईट लोकांसोबत चांगलं असतं तर चांगल्या लोकांसोबत वाईट असतं. या परिस्थितीत नशीब महत्त्वाची भूमिका बजावते. लोकांची गोपनीयता, चांगले लोक फसवले जातील, बहुतेक त्यांच्या मालकीचे आहेत जे खरोखर आनंदी होणार नाहीत. हे लोक दुहेरी आहेत, जे त्यांच्या खऱ्या भावना लपवतात आणि इतरांना हाताळतात. जसजसा वेळ जातो तसतसे कधी कधी चांगल्या लोकांचा विश्वासघात होतो. कारण ते चुकीच्या लोकांशी, चुकीच्या वेळी संबंध निर्माण करतात. या परिस्थितीत, वेळ महत्वाची भूमिका बजावते. स्वतःला बदलावे लागेल. निष्काळजीपणा सोडून जबाबदारी स्वीकारावी लागेल. भगवत गीता सांगते की आपण लहानपणापासूनच आपल्या मुलांमध्ये मूल्ये, धार्मिक तत्त्वे आणि नैतिकता विकसित केली पाहिजे. तरच आपण एक चांगले जग निर्माण करू शकू. चांगल्या लोकांची फसवणूक आणि दुखापत होण्याची कारणे वेगवेगळी असू शकतात. परंतु काही मुख्य कारणे आहेत, ज्यामुळे ही स्थिती उद्भवू शकते. नशीब कधी कधी वाईट लोकांसोबत चांगलं असतं तर चांगल्या लोकांसोबत वाईट असतं. या परिस्थितीत नशीब महत्त्वाची भूमिका बजावते. लोकांची गोपनीयता, चांगले लोक फसवले जातील, बहुतेक त्यांच्या मालकीचे आहेत जे खरोखर आनंदी होणार नाहीत. हे लोक दुहेरी आहेत, जे त्यांच्या खऱ्या भावना लपवतात आणि इतरांना हाताळतात. जसजसा वेळ जातो तसतसे कधी कधी चांगल्या लोकांचा विश्वासघात होतो. कारण ते चुकीच्या लोकांशी, चुकीच्या वेळी संबंध निर्माण करतात. या परिस्थितीत, वेळ महत्वाची भूमिका बजावते.

 वैयक्तिक वैशिष्ट्ये देखील, चांगल्या लोकांमध्ये काही गुण असतात. जणू त्यांनी फसवणुकीचा विचारही केला नाही, ज्यामुळे त्यांना सहज शिकार बनते. आयुष्यात चांगली आणि वाईट दोन्ही माणसे नेहमीच असतात. किंबहुना, चांगल्या गोष्टी वाईट लोकांच्या बाबतीत घडतात आणि चांगल्या लोकांच्या बाबतीत वाईट घडते, हे देखील शक्य आहे. चांगले लोक त्यांच्या स्वभावानुसार चांगले असतात. त्यांना इतरांना मदत करायला आवडते आणि ते इतरांना समजून घेऊन वागतात. पण काही वेळा, इतर लोक त्यांची फसवणूक करतात किंवा वाईट करतात. हे लोक साधारणपणे फक्त स्वतःचे हित लक्षात ठेवतात. आणि इतरांशी दयाळूपणे आणि समजूतदारपणे वागू नका. शेवटी चांगल्या लोकांचे वाईट का घडते, याचे सविस्तर वर्णन भगवान श्रीकृष्णाने भगवत गीतेमध्ये केले आहे. दर्शकांनो, तुमच्या आजूबाजूच्या धार्मिक कार्यात आणि उपासनेत रमलेल्या लोकांचे जीवन सुखी नाही असे तुम्हीही पाहिले असेल किंवा वाटले असेल. दुष्ट आणि अनीतिमान लोकांइतके. आणि हे सर्व बघून तुमच्या मनात कधी ना कधी हा प्रश्न नक्कीच निर्माण झाला असेल की चांगल्या माणसांच्या बाबतीत वाईट का घडते. पण आजकाल बहुतेक लोकांना हे रहस्य माहीत नाही. याचे सर्वात मोठे कारण म्हणजे ते धार्मिक ग्रंथ नीट वाचत नाहीत किंवा त्यात जे लिहिले आहे त्यावर विश्वास ठेवत नाहीत. सर्व धर्मग्रंथांपैकी भगवत गीता हा एक असा धार्मिक ग्रंथ आहे, ज्यामध्ये माणसाच्या मनात निर्माण होणाऱ्या प्रत्येक प्रश्नाचे समाधान सविस्तरपणे सांगितले आहे. भागवत गीतेमध्ये वर्णन केलेल्या कथेनुसार अर्जुनच्या मनात जेव्हा जेव्हा कोणतीही दुविधा निर्माण व्हायची तेव्हा तो त्याच्या निराकरणासाठी श्रीकृष्णाकडे जात असे. एके दिवशी अर्जुन भगवान श्रीकृष्णांकडे आला आणि त्याला म्हणाला, हे भगवान श्रीकृष्ण, मला एका संकटाने वेढले आहे, आणि फक्त तुम्हीच मला त्याचे उपाय सांगू शकता. तेव्हा श्रीकृष्ण अर्जुनाला म्हणाले, हे अर्जुन, तुझ्या मनातील दुविधा मला सविस्तर सांग, मग मी तुला त्याचे उपाय सांगेन. तेव्हा अर्जुन म्हणाला, हे श्रीकृष्णा, कृपया मला सांगा, चांगल्या लोकांच्या बाबतीत वाईट का घडते, तर वाईट लोक नेहमी आनंदी दिसतात. अर्जुनाच्या तोंडून असे शब्द ऐकून श्रीकृष्ण हसत म्हणाले. अरे पार्थ, माणूस जे पाहतो किंवा अनुभवतो तसे काहीही वास्तवात नसते. उलट, अज्ञानामुळे तो सत्य समजू शकत नाही. श्रीकृष्णाचे शब्द ऐकून अर्जुन आश्चर्यचकित झाला आणि म्हणाला, हे श्रीकृष्णा, तुला काय म्हणायचे आहे ते मला समजले नाही. तेव्हा श्रीकृष्ण म्हणाले, आता मी तुम्हाला एक कथा सांगतो, जी जाणून घेतल्यावर तुम्हाला समजेल की प्रत्येक व्यक्तीला त्याच्या कर्माचे फळ मिळते. म्हणजेच वाईट कर्म करणार्‍याला वाईट फळ मिळते आणि चांगले कर्म करणार्‍याला चांगले फळ मिळते. कारण, चांगले आणि वाईट कर्म व्यक्तीवर अवलंबून असतात. निसर्ग प्रत्येकाला स्वतःचा मार्ग निवडण्याची संधी देतो. आता त्याला कोणत्या मार्गावर जायचे आहे हे त्या व्यक्तीच्या इच्छेवर अवलंबून असते. नंतर कथा सांगताना श्रीकृष्ण म्हणाले, फार पूर्वी एका गावात दोन लोक राहत असत. त्यापैकी एक व्यापारी होता, ज्यांच्या जीवनात धर्म आणि नैतिकतेला खूप महत्त्व होते. देवाची उपासना आणि भक्ती यावर त्यांचा खूप विश्वास होता. काहीही झाले तरी तो रोज मंदिरात जायला विसरत नाही. नाही, परोपकार आणि धर्माच्या कार्यात कोणत्याही प्रकारची कमतरता नव्हती. काहिहि होवो, तो नित्यनेमाने देवपूजा करत असे. दुसरीकडे, त्याच गावातील दुसरा माणूस पहिल्याच्या पूर्णपणे विरुद्ध होता. तो रोज मंदिरात जायचा, पण पूजेसाठी नाही तर मंदिराबाहेरून चप्पल आणि पैसे चोरायचा. धर्मादाय, न्याय, धोरण किंवा कशाशीही त्याचा संबंध नव्हता. एवढेच नाही तर तो मंदिरात जाऊन तेथील हारही चोरायचा. असाच वेळ निघून गेला आणि एके दिवशी त्या गावात मुसळधार पाऊस सुरू झाला. त्यामुळे त्या दिवशी गावातील मंदिरात पंडितांशिवाय कोणीच नव्हते. जेव्हा दुसऱ्या माणसाला हे कळले तेव्हा त्याला वाटले की आता मंदिरातील संपत्ती चोरण्याची योग्य संधी आहे. आणि तो माणूस पावसात मंदिरात पोहोचला. मंदिरात पोहोचल्यानंतर दुष्ट व्यक्तीने पंडितला टाळत मंदिरातील सर्व पैसे आणि दागिने चोरून नेले. आणि तेथून अतिशय आनंदाने निघालो. त्याचवेळी धार्मिक कार्यावर विश्वास ठेवणाऱ्या एका व्यावसायिकानेही मंदिरात पोहोचून परमेश्वराचे दर्शन घेतले. पण दुर्दैवाने मंदिराच्या पुजाऱ्याने भल्याभल्या उद्योगपतीला चोर समजून आवाज उठवायला सुरुवात केली. आवाज ऐकून मंदिरात लोकांची गर्दी झाली. आणि सर्वांनी त्या चांगल्या व्यावसायिकाला चोर समजले आणि त्याचा अपमान करू लागला. हे पाहून भल्याभल्याला धक्काच बसला, त्याला काय होत आहे ते समजू शकले नाही. त्यानंतर तो कसा तरी मंदिरातून लोकांना टाळून पळून गेला. पण दुर्दैवाने त्याला तिथे सोडले नाही. मंदिरातून बाहेर येताच त्यांना कारने धडक दिली, आणि ते जखमी झाले. त्यानंतर व्यावसायिकाने घरी लंगडणे सुरू केले. मग वाटेत त्याला तो दुष्ट व्यक्ती भेटला ज्याने मंदिरातून पैसे चोरले होते. तो नाचत, डोलत आणि जोरात म्हणत होता की आज माझे नशीब चमकले. इतके पैसेही त्याला एकाच वेळी मिळाले. जेव्हा त्या व्यापार्‍याने त्या दुष्ट माणसाचे हे शब्द ऐकले तेव्हा त्याला फार आश्चर्य वाटले. आणि रागाच्या भरात घरी जाताच देवाचे सगळे फोटो काढून फेकून दिले. आणि देवावर रागावून तो आपले जीवन जगू लागला. काही वेळाने दोघेही मरण पावले. आणि दोघेही यमराजाच्या भेटीला पोहोचले. त्या दुष्ट माणसाला शेजारी उभ्या असलेल्या पाहून व्यापाऱ्याने यमराजाला संतप्त स्वरात विचारले. की मी नेहमीच चांगली कामे केली, पूजा आणि दान यावर विश्वास ठेवला. त्या बदल्यात मला आयुष्यभर फक्त अपमान आणि वेदना मिळाल्या. आणि दुष्कृत्य करणाऱ्या या पापी माणसाला नोटांनी भरलेले बंडल. हे असे का होते? यावर यमराज व्यापारीला म्हणाले, बेटा तू चुकीचा विचार करत आहेस. ज्या दिवशी तुम्हाला कारने धडक दिली तो दिवस तुमच्या आयुष्यातील शेवटचा दिवस होता. पण तू केलेल्या चांगल्या कर्मामुळे तुझा मृत्यू किरकोळ दुखापतीत झाला. आणि या दुष्ट व्यक्तीबद्दल जाणून घ्यायचे आहे. तर ऐक बेटा, खरे तर राजयोग त्याच्या नशिबात होता. जे त्याच्या कुकृत्यांमुळे आणि अधर्मामुळे पैशाच्या छोट्या बंडलमध्ये रूपांतरित झाले. अर्जुनाला ही कथा सांगितल्यानंतर श्रीकृष्ण हे सांगतात. तेथून तो हारही चोरायचा. असाच वेळ निघून गेला आणि एके दिवशी त्या गावात मुसळधार पाऊस सुरू झाला. त्यामुळे त्या दिवशी गावातील मंदिरात पंडितांशिवाय कोणीच नव्हते. जेव्हा दुसऱ्या माणसाला हे कळले तेव्हा त्याला वाटले की आता मंदिरातील संपत्ती चोरण्याची योग्य संधी आहे. आणि तो माणूस पावसात मंदिरात पोहोचला. मंदिरात पोहोचल्यानंतर दुष्ट व्यक्तीने पंडितला टाळत मंदिरातील सर्व पैसे आणि दागिने चोरून नेले. आणि तेथून अतिशय आनंदाने निघालो. त्याचवेळी धार्मिक कार्यावर विश्वास ठेवणाऱ्या एका व्यावसायिकानेही मंदिरात पोहोचून परमेश्वराचे दर्शन घेतले. पण दुर्दैवाने मंदिराच्या पुजाऱ्याने भल्याभल्या उद्योगपतीला चोर समजून आवाज उठवायला सुरुवात केली. आवाज ऐकून मंदिरात लोकांची गर्दी झाली. आणि सर्वांनी त्या चांगल्या व्यावसायिकाला चोर समजले आणि त्याचा अपमान करू लागला. हे पाहून भल्याभल्याला धक्काच बसला, त्याला काय होत आहे ते समजू शकले नाही. त्यानंतर तो कसा तरी मंदिरातून लोकांना टाळून पळून गेला. पण दुर्दैवाने त्याला तिथे सोडले नाही. मंदिरातून बाहेर येताच त्यांना कारने धडक दिली, आणि ते जखमी झाले. त्यानंतर व्यावसायिकाने घरी लंगडणे सुरू केले. मग वाटेत त्याला तो दुष्ट व्यक्ती भेटला ज्याने मंदिरातून पैसे चोरले होते. तो नाचत, डोलत आणि जोरात म्हणत होता की आज माझे नशीब चमकले. इतके पैसेही त्याला एकाच वेळी मिळाले. जेव्हा त्या व्यापार्‍याने त्या दुष्ट माणसाचे हे शब्द ऐकले तेव्हा त्याला फार आश्चर्य वाटले. आणि रागाच्या भरात घरी जाताच देवाचे सगळे फोटो काढून फेकून दिले. आणि देवावर रागावून तो आपले जीवन जगू लागला. काही वेळाने दोघेही मरण पावले. आणि दोघेही यमराजाच्या भेटीला पोहोचले. त्या दुष्ट माणसाला शेजारी उभ्या असलेल्या पाहून व्यापाऱ्याने यमराजाला संतप्त स्वरात विचारले. की मी नेहमीच चांगली कामे केली, पूजा आणि दान यावर विश्वास ठेवला. त्या बदल्यात मला आयुष्यभर फक्त अपमान आणि वेदना मिळाल्या. आणि दुष्कृत्य करणाऱ्या या पापी माणसाला नोटांनी भरलेले बंडल. हे असे का होते? यावर यमराज व्यापारीला म्हणाले, बेटा तू चुकीचा विचार करत आहेस. ज्या दिवशी तुम्हाला कारने धडक दिली तो दिवस तुमच्या आयुष्यातील शेवटचा दिवस होता. पण तू केलेल्या चांगल्या कर्मामुळे तुझा मृत्यू किरकोळ दुखापतीत झाला. आणि या दुष्ट व्यक्तीबद्दल जाणून घ्यायचे आहे. तर ऐक बेटा, खरे तर राजयोग त्याच्या नशिबात होता. जे त्याच्या कुकृत्यांमुळे आणि अधर्मामुळे पैशाच्या छोट्या बंडलमध्ये रूपांतरित झाले. अर्जुनाला ही कथा सांगितल्यानंतर श्रीकृष्ण हे सांगतात. तेथून तो हारही चोरायचा. असाच वेळ निघून गेला आणि एके दिवशी त्या गावात मुसळधार पाऊस सुरू झाला. त्यामुळे त्या दिवशी गावातील मंदिरात पंडितांशिवाय कोणीच नव्हते. जेव्हा दुसऱ्या माणसाला हे कळले तेव्हा त्याला वाटले की आता मंदिरातील संपत्ती चोरण्याची योग्य संधी आहे. आणि तो माणूस पावसात मंदिरात पोहोचला. मंदिरात पोहोचल्यानंतर दुष्ट व्यक्तीने पंडितला टाळत मंदिरातील सर्व पैसे आणि दागिने चोरून नेले. आणि तेथून अतिशय आनंदाने निघालो. त्याचवेळी धार्मिक कार्यावर विश्वास ठेवणाऱ्या एका व्यावसायिकानेही मंदिरात पोहोचून परमेश्वराचे दर्शन घेतले. पण दुर्दैवाने मंदिराच्या पुजाऱ्याने भल्याभल्या उद्योगपतीला चोर समजून आवाज उठवायला सुरुवात केली. आवाज ऐकून मंदिरात लोकांची गर्दी झाली. आणि सर्वांनी त्या चांगल्या व्यावसायिकाला चोर समजले आणि त्याचा अपमान करू लागला. हे पाहून भल्याभल्याला धक्काच बसला, त्याला काय होत आहे ते समजू शकले नाही. त्यानंतर तो कसा तरी मंदिरातून लोकांना टाळून पळून गेला. पण दुर्दैवाने त्याला तिथे सोडले नाही. मंदिरातून बाहेर येताच त्यांना कारने धडक दिली, आणि ते जखमी झाले. त्यानंतर व्यावसायिकाने घरी लंगडणे सुरू केले. मग वाटेत त्याला तो दुष्ट व्यक्ती भेटला ज्याने मंदिरातून पैसे चोरले होते. तो नाचत, डोलत आणि जोरात म्हणत होता की आज माझे नशीब चमकले. इतके पैसेही त्याला एकाच वेळी मिळाले. जेव्हा त्या व्यापार्‍याने त्या दुष्ट माणसाचे हे शब्द ऐकले तेव्हा त्याला फार आश्चर्य वाटले. आणि रागाच्या भरात घरी जाताच देवाचे सगळे फोटो काढून फेकून दिले. आणि देवावर रागावून तो आपले जीवन जगू लागला. काही वेळाने दोघेही मरण पावले. आणि दोघेही यमराजाच्या भेटीला पोहोचले. त्या दुष्ट माणसाला शेजारी उभ्या असलेल्या पाहून व्यापाऱ्याने यमराजाला संतप्त स्वरात विचारले. की मी नेहमीच चांगली कामे केली, पूजा आणि दान यावर विश्वास ठेवला. त्या बदल्यात मला आयुष्यभर फक्त अपमान आणि वेदना मिळाल्या. आणि दुष्कृत्य करणाऱ्या या पापी माणसाला नोटांनी भरलेले बंडल. हे असे का होते? यावर यमराज व्यापारीला म्हणाले, बेटा तू चुकीचा विचार करत आहेस. ज्या दिवशी तुम्हाला कारने धडक दिली तो दिवस तुमच्या आयुष्यातील शेवटचा दिवस होता. पण तू केलेल्या चांगल्या कर्मामुळे तुझा मृत्यू किरकोळ दुखापतीत झाला. आणि या दुष्ट व्यक्तीबद्दल जाणून घ्यायचे आहे. तर ऐक बेटा, खरे तर राजयोग त्याच्या नशिबात होता. जे त्याच्या कुकृत्यांमुळे आणि अधर्मामुळे पैशाच्या छोट्या बंडलमध्ये रूपांतरित झाले. अर्जुनाला ही कथा सांगितल्यानंतर श्रीकृष्ण हे सांगतात. आवाज करू लागला. आवाज ऐकून मंदिरात लोकांची गर्दी झाली. आणि सर्वांनी त्या चांगल्या व्यावसायिकाला चोर समजले आणि त्याचा अपमान करू लागला. हे पाहून भल्याभल्याला धक्काच बसला, त्याला काय होत आहे ते समजू शकले नाही. त्यानंतर तो कसा तरी मंदिरातून लोकांना टाळून पळून गेला. पण दुर्दैवाने त्याला तिथे सोडले नाही. मंदिरातून बाहेर येताच त्यांना कारने धडक दिली, आणि ते जखमी झाले. त्यानंतर व्यावसायिकाने घरी लंगडणे सुरू केले. मग वाटेत त्याला तो दुष्ट व्यक्ती भेटला ज्याने मंदिरातून पैसे चोरले होते. तो नाचत, डोलत आणि जोरात म्हणत होता की आज माझे नशीब चमकले. इतके पैसेही त्याला एकाच वेळी मिळाले. जेव्हा त्या व्यापार्‍याने त्या दुष्ट माणसाचे हे शब्द ऐकले तेव्हा त्याला फार आश्चर्य वाटले. आणि रागाच्या भरात घरी जाताच देवाचे सगळे फोटो काढून फेकून दिले. आणि देवावर रागावून तो आपले जीवन जगू लागला. काही वेळाने दोघेही मरण पावले. आणि दोघेही यमराजाच्या भेटीला पोहोचले. त्या दुष्ट माणसाला शेजारी उभ्या असलेल्या पाहून व्यापाऱ्याने यमराजाला संतप्त स्वरात विचारले. की मी नेहमीच चांगली कामे केली, पूजा आणि दान यावर विश्वास ठेवला. त्या बदल्यात मला आयुष्यभर फक्त अपमान आणि वेदना मिळाल्या. आणि दुष्कृत्य करणाऱ्या या पापी माणसाला नोटांनी भरलेले बंडल. हे असे का होते? यावर यमराज व्यापारीला म्हणाले, बेटा तू चुकीचा विचार करत आहेस. ज्या दिवशी तुम्हाला कारने धडक दिली तो दिवस तुमच्या आयुष्यातील शेवटचा दिवस होता. पण तू केलेल्या चांगल्या कर्मामुळे तुझा मृत्यू किरकोळ दुखापतीत झाला. आणि या दुष्ट व्यक्तीबद्दल जाणून घ्यायचे आहे. तर ऐक बेटा, खरे तर राजयोग त्याच्या नशिबात होता. जे त्याच्या कुकृत्यांमुळे आणि अधर्मामुळे पैशाच्या छोट्या बंडलमध्ये रूपांतरित झाले. अर्जुनाला ही कथा सांगितल्यानंतर श्रीकृष्ण हे सांगतात. आवाज करू लागला. आवाज ऐकून मंदिरात लोकांची गर्दी झाली. आणि सर्वांनी त्या चांगल्या व्यावसायिकाला चोर समजले आणि त्याचा अपमान करू लागला. हे पाहून भल्याभल्याला धक्काच बसला, त्याला काय होत आहे ते समजू शकले नाही. त्यानंतर तो कसा तरी मंदिरातून लोकांना टाळून पळून गेला. पण दुर्दैवाने त्याला तिथे सोडले नाही. मंदिरातून बाहेर येताच त्यांना कारने धडक दिली, आणि ते जखमी झाले. त्यानंतर व्यावसायिकाने घरी लंगडणे सुरू केले. मग वाटेत त्याला तो दुष्ट व्यक्ती भेटला ज्याने मंदिरातून पैसे चोरले होते. तो नाचत, डोलत आणि जोरात म्हणत होता की आज माझे नशीब चमकले. इतके पैसेही त्याला एकाच वेळी मिळाले. जेव्हा त्या व्यापार्‍याने त्या दुष्ट माणसाचे हे शब्द ऐकले तेव्हा त्याला फार आश्चर्य वाटले. आणि रागाच्या भरात घरी जाताच देवाचे सगळे फोटो काढून फेकून दिले. आणि देवावर रागावून तो आपले जीवन जगू लागला. काही वेळाने दोघेही मरण पावले. आणि दोघेही यमराजाच्या भेटीला पोहोचले. त्या दुष्ट माणसाला शेजारी उभ्या असलेल्या पाहून व्यापाऱ्याने यमराजाला संतप्त स्वरात विचारले. की मी नेहमीच चांगली कामे केली, पूजा आणि दान यावर विश्वास ठेवला. त्या बदल्यात मला आयुष्यभर फक्त अपमान आणि वेदना मिळाल्या. आणि दुष्कृत्य करणाऱ्या या पापी माणसाला नोटांनी भरलेले बंडल. हे असे का होते? यावर यमराज व्यापारीला म्हणाले, बेटा तू चुकीचा विचार करत आहेस. ज्या दिवशी तुम्हाला कारने धडक दिली तो दिवस तुमच्या आयुष्यातील शेवटचा दिवस होता. पण तू केलेल्या चांगल्या कर्मामुळे तुझा मृत्यू किरकोळ दुखापतीत झाला. आणि या दुष्ट व्यक्तीबद्दल जाणून घ्यायचे आहे. तर ऐक बेटा, खरे तर राजयोग त्याच्या नशिबात होता. जे त्याच्या कुकृत्यांमुळे आणि अधर्मामुळे पैशाच्या छोट्या बंडलमध्ये रूपांतरित झाले. अर्जुनाला ही कथा सांगितल्यानंतर श्रीकृष्ण हे सांगतात. खरं तर तो दिवस तुझ्या आयुष्याचा शेवटचा दिवस होता. पण तू केलेल्या चांगल्या कर्मामुळे तुझा मृत्यू किरकोळ दुखापतीत झाला. आणि या दुष्ट व्यक्तीबद्दल जाणून घ्यायचे आहे. तर ऐक बेटा, खरे तर राजयोग त्याच्या नशिबात होता. जे त्याच्या कुकृत्यांमुळे आणि अधर्मामुळे पैशाच्या छोट्या बंडलमध्ये रूपांतरित झाले. अर्जुनाला ही कथा सांगितल्यानंतर श्रीकृष्ण हे सांगतात. खरे तर तो दिवस तुझ्या आयुष्यातील शेवटचा दिवस होता. पण तू केलेल्या चांगल्या कर्मामुळे तुझा मृत्यू किरकोळ दुखापतीत झाला. आणि या दुष्ट व्यक्तीबद्दल जाणून घ्यायचे आहे. तर ऐक बेटा, खरे तर राजयोग त्याच्या नशिबात होता. जे त्याच्या कुकृत्यांमुळे आणि अधर्मामुळे पैशाच्या छोट्या बंडलमध्ये रूपांतरित झाले. अर्जुनाला ही कथा सांगितल्यानंतर श्रीकृष्ण हे सांगतात.

पार्थ, आता तुझ्या प्रश्नाचं उत्तर मिळालं का? देव लोकांच्या चांगल्या कर्मांकडे दुर्लक्ष करतो असे कधीही समजू नका, हे अजिबात खरे नाही. देव आपल्याला काय आणि कोणत्या स्वरूपात देत आहे हे माणसाला समजू शकत नाही. पण जर तुम्ही चांगली कामे केलीत तर देवाचे आशीर्वाद तुमच्या पाठीशी असतात. तर मित्रांनो, म्हणूनच श्रीकृष्ण सांगतात की तुम्ही कधीही तुमचे कर्म बदलू नका. कारण तुम्हाला तुमच्या कर्मांची फळे याच जीवनात मिळतात, तुम्हाला त्यांच्याबद्दल माहिती नसते. म्हणून मानवाने आपल्या जीवनात नेहमी सत्कर्म करत राहावे. कारण श्रीकृष्णाने गीतेतही म्हटले आहे की, कोणाचेही काम वाया जात नाही, मग ते काम चांगले असो वा वाईट. तेव्हा दर्शकांनो, आजपासून लक्षात ठेवा, मी सदैव चांगले काम करीन, अशी शपथ घ्या. दर्शकांनो, प्रत्येक वेळी कोणीही चांगले काम करत नाही. तो कधी कधी वाईट गोष्टीही करतो. जेव्हा तो चांगले काम करतो तेव्हा त्याचे चांगले फळ मिळते. आणि जेव्हा तो वाईट कर्म करतो तेव्हा त्याला वाईट परिणाम मिळतात, जर एखाद्या चांगल्या व्यक्तीने वाईट कृत्य केले तर त्याच्या वाईट कर्मांचे परिणाम क्षमा होत नाहीत. आणि वाईट माणसाने चांगले कर्म केले तर त्याचे चांगले फळ मिळते. या युगात हे घडणे निश्चितच आहे. कारण त्यात अधार्मिकता गाजते. त्यामुळे पृथ्वीवरून दैवी शक्ती नष्ट झाल्या आहेत. जो कोणी ना कोणत्या रूपाने अधर्मात रमतो तो सर्व प्रकारे सुखी राहतो. आणि जो धर्माचे पालन करतो तो बलवान राहील. त्यावर आसुरी शक्तींचे राज्य आहे. चांगल्या लोकांसोबत वाईट असण्याचे मुख्य कारण म्हणजे ते प्रत्येकाला चांगले समजतात आणि प्रत्येक गोष्ट त्यांच्यासोबत शेअर करतात. आणि तीच गोष्ट नंतर घातक ठरते. त्यामुळे आपण विचार करतो की मी सर्वांचे भले करतो, पण माझ्यासोबतच चूक का होते. हे एकच कारण आहे की, तुम्ही सगळ्यांना स्वतःला समजत आहात. कसा तरी, एक चांगला माणूस इतरांची इतकी काळजी घेतो की तो स्वतःसाठी वेळ देऊ शकत नाही. आणि तो कधीही स्वतःच्या हिताचा विचार करत नाही, म्हणूनच त्याच्यासोबत वाईट गोष्टी घडतात. हे देखील शक्य आहे की तो इतरांसाठी खूप चांगला असेल, परंतु त्याच्यामध्ये काही वाईट आहे ज्यावर तो मात करू शकत नाही. जसे की निष्काळजीपणा, वक्तशीर नसणे, दृढनिश्चय नसणे, गोंधळ. कोणाचीही परीक्षा न घेता त्यांच्यावर आंधळेपणाने विश्वास ठेवणे चुकीचे आहे. त्याच्या व्यक्तिमत्त्वातील कमतरतांमुळे त्याचे नुकसान होते. तो एक चांगला माणूस आहे म्हणून नाही. चांगल्या लोकांच्या बाबतीत वाईट गोष्टी घडतात, हे काही वेळा खरे असते. पण नंतर सत्याचा विजय होतो. आणि खरी माणसे नेहमीच मार खात असतात, किंवा वाईट गोष्टी माणसाला काही क्षणांसाठी चुकीचे बनवू शकतात. पण कायमचे नाही, हे नंतर कळते. खऱ्या माणसांना नेहमीच संघर्ष करावा लागतो हे खरे आहे. आणि नंतर विजय होतो. तर मित्रांनो, मला आशा आहे की तुम्हाला व्हिडिओ आवडला असेल. आणि जर तुम्ही आमच्या चॅनलवर नवीन असाल तर व्हिडिओ ला लाईक करा आणि चॅनल ला सबस्क्राईब करा. तुमच्या एका लाईकमुळे आम्हाला प्रेरणा आणि प्रेरणा मिळते. धन्यवाद.